Week 4. Bardia: National Park, wilde dieren, rust
Door: Charlotte Kuijpers
Blijf op de hoogte en volg Charlotte
28 Oktober 2014 | Nepal, Thakurdwara
Ik ben nu een week in Bardia en het is hier heerlijk!! Mooie natuur, vriendelijke mensen (in de dorpjes), hele aardige familie die de lodge (Mr. B’s Place) runt. In de dorpjes leven mensen meer authentiek. Ze leven in lemen hutjes/ huisjes, hebben veelal geen auto. Sommigen hebben een motor, maar veel van hun hebben alleen een fiets. Iedereen heeft dieren, zoals kippen, geiten, (water)buffels, koeien. Hier wordt nog geregeld een kar (met daarop stro of rijst) voortgetrokken door buffels. Zo mooi om te zien. Overal in de omgeving zijn rijstvelden. De mensen werken daar vrijwel allemaal. Nu is het de tijd waarop de rijst geoogst wordt. Dus veel mensen zijn druk bezig. Dat levert mooie plaatjes op.
Ik ben drie dagen het National Park in gegaan. Een keer voor een jungle walk, een keer raften en een keer voor een jeep safari. Ik heb dit ook samen met andere gasten gedaan. Er zijn niet heel veel gasten hier. Een jongen, Daniel, is op dezelfde dag gearriveerd als ik is hier nog steeds en zal hier ook nog wel even blijven. De andere gasten zijn al vertrokken. We brengen dus redelijk wat tijd door met elkaar. Maar gelukkig gaat dat goed. Het is een aardige jongen die gek is op de natuur en de dieren. We kletsen over van alles en nog wat. Als we een activiteit doen in het park dan hebben we altijd minimaal 2 gidsen bij ons. De zoon van Mr B. is de senior gids. Niet dat hij zo oud is, want hij zal jongen dan ik zijn, maar hij weet heel veel van het park, de dieren, de planten. Vrijwel alle gidsen zijn ook gedurende de dag (als we niet in het park zijn) te vinden in de lodge. Ze wonen op het terrein in een van de huisjes. Ze zijn allemaal erg aardig en we kunnen goed met elkaar over weg.
Tijdens de dagen in het park hebben we heel wat dieren gezien: neushoorn (moeder en kleintje), olifanten, (vis)adelaar, reiger, krokodil, ijsvogel, herten, mangoeste, wilde zwijnen, apen (2 soorten), uil. Zondag was het hoogtepunt met het zien van de TIJGER!! We waren helemaal blij! Echt super mooi. Het was op een afstand van ongeveer 150/ 200 meter. We waren al ongeveer 1 uur aan het wachten op de plek waar we op de eerste dag de neushoorns hadden gezien. Het wachten duurde voor mij erg lang. Haaha opeens kwamen de gidsen aanrennen (zij stonden iets verderop te kijken) en ‘riepen’ zachtjes, maar vol opwinding “TIGER TIGER”. Whaaaa een tijger!! Snel naar de plek waar we het dier goed konden zien. Maar ik zag het niet direct. Ik voelde lichtelijk paniek opkomen en ik dacht bij mezelf: ‘het gaat me toch niet gebeuren dat er eindelijk na 3 dagen een tijger te zien is en dat ik hem niet zie!’. (ik had dit moment al vaker meegemaakt dat er een dier was, maar ik het soms moeilijk of soms niet kon zien vanwege de schutkleuren die ze hebben.) Gelukkig zag ik de tijger daarna vrij snel. Het dier was nu iets lastiger om te zien, omdat het in de schaduw zat. Het zat of lag heerlijk ontspannen in het water. Daar bleef zij even zitten. Vervolgens liep ze naar de overkant toe. Halverwege de rivier kwam ze in het zonlicht terecht. Als bij toverslag waren haar prachtige kleuren opeens te zien! Wauw! Dat was echt super mooi. Toen ze de oever had bereikt verdween ze vrij snel het hoge gras in en konden we haar niet meer zien. De gidsen vertelden ons dat het waarschijnlijk een vrouwtje was, omdat mannetjes blijkbaar niet zo lang in het water blijven. Daarna heerste er een opgewonden, uitgelaten sfeer! Iedereen was blij! Omdat het rond 5uur was zijn we terug gegaan naar de lodge. Het gras groeit hier trouwens op sommige plekken super hoog. Soms zelfs even hoog als de jeep en soms er zelfs boven.
Afgelopen vrijdag (24-10) en zaterdag (25-10) waren de grote feestdagen in Nepal. Het Tihar festival (licht festival). Tijdens die dagen waren er geen activiteiten in het park, maar we hebben het gevierd met de familie. Op vrijdag werden er verschillende soorten ‘chapati’ gemaakt. We hebben die gezien en ook mee geholpen. Leuk om te doen. Gedurende deze dag waren er heel veel dansgroepjes die door de verschillende dorpjes trekken. Bij heel veel plekken/ huisjes gaan ze dan dansen op muziek. Soms maken ze deze muziek zelf, soms hebben ze een geluidsinstallatie zijn zich, achterop de fiets gevonden. De mensen dansen dan en krijgen vervolgens geld van de mensen die in het huisje woont. Leuk om te zien. Ze proberen soms ook ons aan het dansen te krijgen, maar daar voel ik me niet echt gemakkelijk bij. Dus dat heb ik eigenlijk ook niet gedaan.
Op zaterdag zijn we met Mr B. twee jongens van die hier werken, Daniel, twee spaanse meisjes en ik naar de zus van Mr. B. gegaan. Daar mochten we aanwezig zijn bij de ceremonie/ ritueel en hebben we een tikka gekregen. Daarna kregen we hapjes te eten. Deze werden geserveerd in kommetjes/ bakjes gemaakt van bladeren. Ook kregen we een zelf gebrouwen rijstdrank (met alcohol). Het eten was erg lekker! De verschillende chapati’s waren er ook en eindelijk konden we goed proeven van wat we hadden gemaakt. Ik vond het erg bijzonder om dit mee te maken. Na afloop zijn we terug gegaan. Mr. B. had een omweg genomen. Omdat het festival was werd er muziek gedraaid in de auto. Er heerste een vrolijke en uitgelaten sfeer.
Gister (maandag 27-10) en vandaag heb ik een rustdag. Daniel is het park in met twee gidsen. Ik had niet echt zin om mee te gaan. Ik vind het heerlijk om hier wat te tutten, lezen, schrijven, ontspannen. Ik merk dat ik daar echt behoefte aan heb! Dus daar geef ik dan ook maar aan toe.
Gister in de namiddag zijn we naar een plek aan de rivier gegaan waar regelmatig een wilde mannetjes olifant uit het bos komt. Hij gaat dan de olifanten die in gevangenschap leven een bezoekje brengen. En met name de vrouwtjes dan.
Toen we aankwamen bij de rivier waren er best nog veel mensen daar. Vanwege een of ander feest hebben de mensen de hele dag gepicknickt aan de rivier. Ze komen dan met een grote bus, of met een grote kar getrokken door tractor of buffels. Ze eten, drinken en draaien muziek de hele dag. We twijfelden of we wel moesten gaan wachten op de olifant aangezien de mensen en de muziek hem misschien zouden afschrikken. Toch besloten we om het te proberen. We zaten maar net aan de oever van de rivier toen er een groep nepalese meisjes naar mij toe kwamen. Ze vroegen of ze met mij op de foto mochten. Uh, ja dat is oke. Ik voelde me wel een beetje ongemakkelijk. Ze wilden natuurlijk met mij op de foto, vanwege mijn lengte en ik denk ook vanwege mijn huidskleur en haarkleur. Ze waren inderdaad kleiner dan ik. Een vrouwtje was heel erg klein. Eerst wilden ze allemaal samen als groep met mij op de foto en vervolgens wilden ze allemaal apart met mij op de foto. Hahaahha ik werd even de attractie! Aangezien ik ook vaker foto’s had gemaakt van nepalese mensen wilde ik dit wel doen als ‘tegenprestatie’. Ze waren allemaal erg vriendelijke en aardig. Als ze met mij op de foto gingen pakten ze me vast bij mijn arm of hand.. grappig. Ik ben dus nu vereeuwigd op heel wat telefoons.
Rond 6 uur kwam de olifant eindelijk tevoorschijn. De zon was inmiddels al weg en het begon te schemeren. Gelukkig wel wat goede foto’s kunnen maken. Aangezien we vrij dichtbij waren, moesten we goed opletten. Blijkbaar kan een olifant sneller rennen dan een paard. Dus dat geloof ik dan ook maar. Toen de olifant onze richten op liep, moesten we in de jeep gaan zitten. De motor werd gestart en iedere keer als de olifant dichterbij kwam reden we verder weg. Mooi om het dier van dichtbij te zien en dat het een olifant is die in het wild leeft!
Vandaag (dinsdag 28-10) dus wederom voor mij een rustdag. Ik heb aan een van de jongens, genaamd Ramkumar (die ook een gids is) gevraagd of hij tijd en zin heeft om vanmiddag met mij door de dorpjes te gaan lopen. Dat is dus de planning voor vanmiddag. Ik wil graag nog wat mooie foto’s maken van de lokale bevolking hier.
Op mijn eerste dag (dinsdag 21-10) heb ik ook al met hem door de dorpjes gelopen. De mensen waren toen al op de rijstvelden aan het werk. Toen we langs een groep liepen en ik een foto maakte, zeiden ze (in het nepalees) dat ik wel kon mee helpen/ proberen als ik dat wilde. Ja dat wilde ik zeker. Ik heb toen dus wat rijst geoogst. De mensen doen het zo snel dat ik in het begin niet goed kon zien hoe ze het deden. Ze moesten dan ook lachen toen ik het de eerste keer verkeerd deed. Daarna lukte het me wel goed. Hahah erg leuke en bijzondere ervaring.
Ohja afgelopen week heb ik wel iets minder goed nieuws te horen gekregen van Jozef. Het huis van de buren is voor 99% verkocht. Aangezien de nieuwe bewoners gaan verbouwen en Jozef in december 4 weken weg is, raadde Maximus ons aan om een nieuwe woning te zoeken. Voor mij was dit wel even lastig om te horen en heeft het me even ‘uit mijn huisje gehaald’. Ik vond het erg lastig dat ik hier ben en dat ik niets kan doen (helpen met verhuizen of het zoeken naar een nieuwe woning). Ook het mee beslissen in een keuze van een woning is natuurlijk heel anders van deze afstand. Inmiddels lukt het me wel wat beter om het los te laten en te vertrouwen op een goede afloop. Ik probeer om niet te ver vooruit te denken, omdat ik toch niet weet hoe het gaat lopen en wat er op ons pad komt.
Ik weet nog niet hoe lang ik hier blijf. Dat hangt een beetje af van mijn verdere planning en daar heb ik nog geen duidelijkheid over. Straks ga ik Ajay bellen en even met hem overleggen.
Ik ben nu precies een maand hier. Het lijkt echter veel langer door alles wat ik heb meegemaakt. Over 4 weken komen Tessa en Paulien me opzoeken en hebben we samen een vakantie! Een erg leuk vooruitzicht! Tot die tijd zal ik vast en zeker nog heel veel dingen gaan meemaken. Wat dat is nog een verrassing !!
Heel veel liefs vanuit Nepal voor jullie allemaal!
-
30 Oktober 2014 - 12:14
Mam:
Mijn dappereDODO !!!!!!
Dikke knuffelsssssskussssssss -
01 November 2014 - 06:04
Charlotte Kuijpers:
Mmmm lief!! Dikke kusssss :D
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley