Week 11. Tot ziens Nepal! Hoi Vietnam. Hallo lief

Het is vandaag woensdag 17 december 2014 en vandaag is mijn laatste dag in Nepal aangebroken. Het voelt echt heel erg onwerkelijk dat deze dag is aangebroken. Ik heb dan ook mixed feelings. Ik heb de afgelopen 11 weken Nepal tot mijn nieuwe thuis gemaakt. Mijn vaste stekkies gevonden, contacten opgedaan, nieuwe en onvergetelijke ervaringen opgedaan, gelachen, gehuild, afgezien en genoten! Ik ben gaan houden van Nepal met al zijn eigen geuren, kleuren, geluiden en smaken! Dat ga ik echt missen. Dankzij Ajay heb ik (voor mijn gevoel) het echte Nepal leren kennen! Daarvoor ben ik hem heel erg dankbaar. Zonder heb had ik die ervaringen nooit gehad. Ik ga dus afscheid nemen van mijn Nepal-thuis, met een lach en waarschijnlijk ook met een traan.

Ik ga een nieuw avontuur tegemoet! Een avontuur in Vietnam samen met mijn allerliefste Jozef! Daar kijk ik heel erg naar uit! Ook dat voelt heel erg onwerkelijk dat ik hem morgen (donderdag 18 december) om 19.00 plaatselijke tijd (= 13.00 Nederlandse tijd) weer eindelijk zie en dat we elkaar weer in onze armen kunnen sluiten! We hebben beide lang naar dit moment uitgekeken en nu is het bijna zover!! :D
Vanavond om 21.00 plaatselijke tijd (= 16.00 Nederlandse tijd) ga ik de lucht in. Via Kuala Lumpur (Maleisië) vlieg ik naar Ho Chi Minh waar ik om 10 uur `s ochtends land (04.00 NL tijd). Ik moet dan nog even geduld hebben, want Jozef komt pas om 19.00 aan. Dan kan ik alvast in m’n eentje de stad een beetje verkennen. Ik ben heel benieuwd hoe Vietnam gaat zijn. Nepal is voor mij het eerste land wat ik in Azië bezoek. Dus ik heb nu een beetje vergelijkingsmateriaal. hahah

Trouwens het is hier in Kathmandu erg koud geworden. De afgelopen twee dagen was het grijs weer met geregeld wat regen. Vandaag schijn wel de zon en is het een aangename temperatuur. Waardoor ik nu in de zon kan zitten met alleen een t-shirt met lange mouwen aan (in plaats van de winterse outfit die ik de afgelopen dagen aan heb gehad). Maar voor de rest is het koud hier! Echt ‘winter’. Een dag was het overdag 12 graden! En `s nachts was het een keer 3 graden. Ik loop dan de hele dag met een dik fleech vest aan, mijn dikke sjaal van jakwol en mijn muts op. Bahbah!! Gelukkig zal het in Vietnam beter weer zijn! :)

Oohja. Het paragliden was trouwens echt super vet!!! Ik vond het van tevoren wel een beetje spannend. Maar eenmaal in de lucht was het echt geweldig. Gelukkig niet echt een ‘achtbaan-gevoel’. Het was relaxt en rustig. We hadden heel mooi zicht op de bergen! Ik heb wel geregeld gegild, gewoon omdat het zo’n geweldig gevoel was: vliegen als een vogel. Voor de landing moest de ‘pilot’ wat sneller heen en weer sturen om te kunnen landen. Dat was het enige moment dat ik ‘het achtbaan-gevoel’ in mijn buik kreeg. Dus die keer moest ik wel een beetje gillen omdat ik het een beetje spannend vond. Tessa, die al geland was, heeft daarvan mee kunnen genieten. Hahahahah

Ik ben samen met Tessa en Paulien ook nog naar Chitwan geweest. Daar hebben we gefietst in de omgeving en ook een jeep safari gedaan. Er was ook de mogelijkheid om een toch door de jungle te doen op de rug van een olifant. We hadden daar mixed feelings over. Aan de ene kant leek ons dat leuk. Paulien en ik hadden dit nog nooit gedaan en we wilde het wel een keertje mee maken. Maar aan de andere kant hadden we vraagtekens of dit wel zo goed wat voor de olifant zelf. Na informatie te hebben gelezen op het internet waren we r snel uit: “we gaan géén ritje maken op de rug van de olifant”. Ik heb helemaal geen spijt van die beslissing!
Ik vond Chitwan wel aardig en leuk. Maar ik vond er weinig bijzonder en speciaal aan. Dat geldt zowel voor de omgeving als voor de jungle. Het is echt ‘gemaakt’/ ingesteld op de toeristen. Dat vond ik erg jammer. Bardia vond ik veel specialer en daar wil ik zeker nog een keer naar toe gaan. Natuurlijk hebben we er zelf wel het beste van gemaakt. :) Sinterklaas was trouwens ook nog langs gekomen in Chitwan! Wat is hij toch een geweldige goedheiligman! Hahah
Wat trouwens ook echt vet was, is dat we een neushoorn van 5 meter afstand hebben gezien (…ik denk dat het 5m was… ben niet zo goed in afstanden schatten).
Voor nu ga ik afronden.

Lieve groetjes uit Nepal. Tot in Vietnam!